رنگهای درمانگر

با توجه به اینکه رنگها تاثیر مستقیم روی سلسله اعصاب دارند یعنی با تغییر حالات روحی افراد پذیرای رنگهای مختلفی می شوند اکنون فرضیه ای مطرح شد که بنا بر آن با تغییر رنگها می توان  به بهبود فرد امید داشت برای مثال : می توان کم خوابی را با تغییر رنگ درمان کرد و یا بعضی از ناراحتیهای سیستم اعصاب را با تبدیل رنگها به حالت عادی درآورد در این فرضیه اگر رنگ قرمز را بر بقیه رنگها ترجیح دهد دم و بازدم او افزایش یافته میزان ضربان قلبش تند می شود چه اثرش بر اعصاب سمپاتیک است ؟

اما رنگ آبی که عکس العمل درونی آن برعکس قرمز می باشد اثر آرام کننده دارد چون اثرش بر شاخه پاراسمپاتیک است رنگها به طور کلی به دو دسته تیره و روشن تقسیم می شوند، اگر شخصی نیاز به آرامش روحی و عاطفی داشته باشد رنگهای تیره را انتخاب می کند در صورتی که  نیازمند کار و فعالیت و تحرک باشد رنگهای روشن را پذیرا می شود تجربه نشان داده است افرادی که طالب رنگهای روشن هستند به راحتی به خواب می روند و از آرامش درونی خوبی برخور دارند

ولی در صورتی که رنگهای تیره ترجیح داده شود معلوم است که مغز و اعصاب از آرامش برخوردار نیستند و چنین کسی معمولاً دارای خواب ناآرام است و چون این وضع ادامه یابد کم کم به عدم تعادل روانی می رسد تغییر رنگ محیط این افراد ممکن است در بهبود ایشان تاثیر کلی داشته  باشد.